Het zit er al weer op..

Darjeeling. Wat een heerlijke plek. Na het schrijven van mijn laatste verhaaltje zijn wij, mams en ik, met de jeep naar beneden gegaan, naar Siliguri, van waar de trein vertrekken zou. Sander en papa met de trein naar beneden. Wij deden er 3 uur over, zij zouden er 9 uur over moeten doen, maar het liep uit...
Halverwege begon het te gieten en hagelen. Eerder bleken er ook al hagelbuien geweest te zijn, dus als de darjeelingtea ineens duurder wordt, weet je hoe het komt.

Op het station, overal zwervertjes. Die bijzonder irritant zijn. Geef je ze een snoepje, omdat dat het enige eten was wat zo voor het grijpen lang, zijn ze nog niet tevreden. Ja, dan kan ik er ook niks aan doen.
Na lang vragen bleek ons kaartje niet helemaal goeed genoeg te zijn, op een een of andere lijst moest je dan je bed nummer uitzoeken... Maar alles gelukt
Na een hoop toestanden trein gevonden, juiste wagon, juiste bedje. En dan afwachten. ruim 20 uur in de trein... Maar gelukkig wel met een stel gezellige Indiers die zowaar behulpzaam waren, niet staarden, geen geld wilden en vooral niet irritant waren. Gezellig, maar er leek geen eind aan te komen.
En dan kom je op het station, blijkt de trein te lang en moet je eerst nog eens 100m over het spoor lopen voordat je op het perron komt. Belaagd door allerlei taxichauffeurs. En die zijn het ergst. Irritant, lastig en vooral erg onbeschoft. Taxi gevonden, moet je eerst 10x zeggen dat hij moet gaan rijden ipv met zijn vriendjes ouwehoeren over hoe erg ze ons afgezet hebben.
Een vrien van me had het hotel geregeld. We hadden om 'basic' gevraagd, rijden we langs een reclame van ons hotel.. blijkt het een luxe hotel met zwembad en tuin en vooral rust te zijn. Prima. Tja, zo erg was Varanasi niet. Alleen de temperatuur... 45 graden... Hittegolf. Hebben wij weer.
De ganges op, tempels bekeken (die lang niet zo mooi waren als die in Nepal...) Maar we hebben het gezien, alles prachtig. Opnieuw de trein in, naar Agra.

Gelukkig niet zo lang. Komen we in Agra, te vroeg. Dus wij konden nog niet inchecken. Dan maar wat ronddwalen. Ons hotel, met uitzicht op de taj mahal... Met zwembadje op het dak. Lekker hoor
En wat doe je in Agra.. Naar de Taj Mahal gaan natuurlijk. Ik moet zeggen, van een afstand ziet ie er veel imposanter uit. Van dichtbij.. valt het wat tegen, dan is het meer een grote vierkante doos. Wel prachtig versierd overigens. Dat iemand ooit op het idee is gekomen om zoiets te bouwen.
Het rode fort leverde nogal wat problemen met de camera op. Je betaald 250RS toegang, (indiers 10RS..) en dan staat er dat je voor een camera 25RS moet betalen. Prima. Nergens staat een maximale omvang, maar toch was onze camera ... Te groot.
Wat kunnen die mensen in India toch zeuren en moeilijk doen. Eind goed, al goed, camera mocht mee. Ik weet inmiddels wel om te gaan met dit soort mensen (net zo lang door zeuren en kwaad worden tot je je zin krijgt :).. ik voel me echt een verwend kind.. maar het is de cultuur.. blijkbaar)

En dan Delhi. Wat een toestand. Een drukke, grote chaotische, warme stad. Een hotel in het nergens, maar toch wel weer ergens. Overal winkeltjes en markten, maar niet voor touristen, voor Indiers. Dat makt het alleen maar drukker.
Rondje gereden, monumenten gekeken. Stad gezien, maar iedereen is te moe om wat te doen.
Blij dat we morgen weer naar huis gaan. Waar een aangename temperatuur is, waar je niet af hoeft te dingen, waar je niet in alle winkels hoeft te kijken of je wel je wisslgeld terug krijg, waar niemand je om geld vraagt op straat, geen getoeter, geen ge-'yes please'. IK HEET NIET YES PLEASE. FLIPPO

Na 16 weken zonnig-buitenland... Zal ik genieten van een heerlijke regenbui.