Rabin School
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
21 Januari 2010 | Nepal, Kathmandu
Zo. Naar school. Eindelijk (dat ik dat ooi zou zeggen). Op de fiets. Levensgevaarlijk. Ze rijden dus nogsteeds links (lees: ergens op de weg). Ik stap op mijn fietsje en ga vrolijk rechts rijden. Dus na 5 meter en alle gaten in de weg zit ik weer aan de linker kant. Ik heb ' em eindelijk door. Komen we op een heel druk kruispunt. Hoe ga ik dat ooit doen. Nou, gewoon niet nadenken en erop rijden. Men stopt voor je.
Ik weet alleen nog niet wat gevaarlijker is, de fiets in combinatie met die gaten in de weg(lees: stukken asfalt tussen het grind) of het verkeer. Maar tot nu toe is alles goed gegaan.
De weg terug is alleen grotendeels lopen omdat de weg te stijl is om te fietsen. LEkker is dat.
Maar goed, ik kom op school. Optijd. Word je gewoon onvoorbereid een klas in gestuurd want de leraar is er niet. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Wat doe je dan? Nou, 40 minuten lang hoofd-schouders-knie-en-teen en ... Kleuren. no copy miss? no copy? Dat snapten ze niet. Ik heb een wanhopige poging gedaan weer een paar woordjes nepali te leren. Tot groot plezier van de klas natuurlijk.
De andere klas wilde naar buiten. Ja, prima. (het is toch lekker weer). Dus dat word dan de Nepaliversie van zakdoekje leggen en een een of ander raar spel wat mij wel bekend voor kwam maar wat ik - natuurlijk - niet kende.
Goed. We moeten dus maar eens een plan opstellen.
En Lisenka was jarig. Een taart geregeld. Naar een restaurant gelopen, taart gegeven of zij die voor ons op willen dienen. Kan allemaal hier. Prima. Waarom doen die gekke Nederlanders altijd zo raar. (ik ben Nepali omdat ik een ... vrijwilligerspasje heb, dus jullie gekke hollanders...)
Tja.
Ik weet alleen nog niet wat gevaarlijker is, de fiets in combinatie met die gaten in de weg(lees: stukken asfalt tussen het grind) of het verkeer. Maar tot nu toe is alles goed gegaan.
De weg terug is alleen grotendeels lopen omdat de weg te stijl is om te fietsen. LEkker is dat.
Maar goed, ik kom op school. Optijd. Word je gewoon onvoorbereid een klas in gestuurd want de leraar is er niet. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Wat doe je dan? Nou, 40 minuten lang hoofd-schouders-knie-en-teen en ... Kleuren. no copy miss? no copy? Dat snapten ze niet. Ik heb een wanhopige poging gedaan weer een paar woordjes nepali te leren. Tot groot plezier van de klas natuurlijk.
De andere klas wilde naar buiten. Ja, prima. (het is toch lekker weer). Dus dat word dan de Nepaliversie van zakdoekje leggen en een een of ander raar spel wat mij wel bekend voor kwam maar wat ik - natuurlijk - niet kende.
Goed. We moeten dus maar eens een plan opstellen.
En Lisenka was jarig. Een taart geregeld. Naar een restaurant gelopen, taart gegeven of zij die voor ons op willen dienen. Kan allemaal hier. Prima. Waarom doen die gekke Nederlanders altijd zo raar. (ik ben Nepali omdat ik een ... vrijwilligerspasje heb, dus jullie gekke hollanders...)
Tja.
-
22 Januari 2010 - 18:33
Sander:
''En hoe is het met yvonne, had zij last van de aardbeving? zij zat toch op Haïti? Of niet?''
Mocht je het niet meegekregen hebben, er is dus een aardbeving geweest op haïti met puin, rotzooi, mensen redden, plunderingen enz enz...
en kijk eens in je mail als je dat nog niet gedaan hebt.
Gr Sander -
23 Januari 2010 - 01:38
Jennke:
Hey,
leuk te lezen wat je doet. Doe maar voorzichtig :D
Veel plezier! -
24 Januari 2010 - 17:46
Mama:
had je nu maar goed XXX -
24 Januari 2010 - 17:47
Mama:
opgelet in groep 1 he? maar met jouw organisatietalent red je het wel. XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
